Η απόφαση...

Είναι στιγμές που θέλω να πω τόσα πολλά μα, πάντα κάτι μέσα μου δε με αφήνει. Είναι ο φόβος που νιώθω που με συγκρατεί.

Φόβος μήπως ντροπιαστώ, μήπως πληγωθώ, μήπως προδωθώ.
"Ένα blog θα σε βοηθήσει να βγάζεις τα εσώψυχα σου" μου είπε μία φίλη.
Το σκέφτηκα πολύ. Πάρα πολύ. Τελικά, αποφάσισα να του δώσω μια ευκαιρία.
Στο κάτω κάτω της Γραφής, τι έχω να χάσω;

Έτσι, δημιούργησα ετούτο το blog.
Following the Path.
Γιατί επέλεξα αυτό το όνομα και όχι κάποιο πιο... πιασάρικο;
Η απάντηση βασίζεται σε μια θεωρία μου.

Η ζωή είναι ένα τεράστιο μονοπάτι με πολλές διασταυρώσεις.
Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας, ακολουθούμε πιστά αυτό το μονοπάτι.
Για κάθε απόφαση που πέρνουμε, ακολουθούμε και μία νέα διασταύρωση.
Ωστόσσο, το τέλος είναι για όλους το ίδιο. Ο θάνατος.

Λίγο μακάβριο, έτσι;




Πρέπει να το αποδεχτούμε όμως αυτό. Έτσι είναι η ζωή... Κι εξ' άλλου, όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν...

Ας μη σας κουράσω άλλο...
Καλή μου αρχή λοιπόν...

Από το Blogger.